Słowo narcyz jest dla mnie w tych perfumach trochę tajemnicą. Jego zapach dotyczy nie tyle żółtego piękna wiosennych ogrodów, ile zieleni. Zieleń jest tu świeża i dość ostra, ale zdecydowanie nie jest agresywna ani dziwna, jak mogą to zrobić niektóre zielone zapachy. Jest jak świeżo ścięta trawa, w której rosły konwalie, uzupełniona ledwo wyczuwalnym powiewem igieł. Żadnych tłuczonych liści pomidora, wilgotnej gliny czy zardzewiałych płotów - po prostu zmysłowa zieleń, od której nie można się oderwać. Jeśli znasz legendarną wetywerię Guerlain (tę z 1959 roku) lub Eau de Campagne marki Sisley, to wiesz, o czym mówię. W końcu założyciel firmy Khadlaj nie kryje sympatii do francuskiej szkoły perfumeryjnej, a jego marzeniem jest połączenie orientalnych i zachodnich tradycji produkcji perfum. Tutaj spisał się doskonale; wspomnienie wspomnianego zapachu okrywa welon z delikatnie pudrowego irysa i gładkiego piżma. Orient jest podawany w postaci delikatnych przypraw i odrobiny oudu. Wszystkie składniki są wyważone jak na skalę farmaceutyczną, a rezultatem jest ten klejnot o zielonym proszku. Dał mi tyle, że zrobiłem dla niego miejsce na półce między zszywkami. (27.07.2020 - Petra P.)